26 Ekim 2014 Pazar

Ahmet Ümit İstanbul Hatırası..



Bitmeyen kitap sonunda bitti..,, Neredeyse altı aydır elimde sürünüyor kitapcağız..Kötü olduğundan değil elbet...Anne olduğumdan :)) Zaten ben kötü daha doğrusu bana hitap etmeyen kitabı bir süre elimde sürünür sonrada sonsuza dek kütüphaneye mahkum eder ve aklım epey bir süre bitmeyen kitapta kalır, yarım bıraktım diye sinir olur yeni kitabı okumamda zaman alır..Neyse annelik malum öyle ayaklarınızı uzatıp kitap okuyamıyorsun..Anca bebiş uyursa ..Hatta uyuyunca da salaklaşıyorsun ne yapsam diye ev işi uyumak TV izlemek kitap okumak vs. bir sürü şey geçiyor aklından..Karar verince de zaten neredeyse bebiş uyanmış oluyor..

Öyle böyle bitirdim kitabı gayet akıcıydı..Kuzenim ve kardeşim tavsiye etmişti hem o nedenle hem de üzerindeki kız kulesi hatırına okumaya başladım..Biliyorsunuz kız kulesinin özel bir yeri var bende... Kesinlikle okunmalı diyorum.. Sonuna gelince bebiş filan umurumda olmadan neredeyse :)) hızla aceleyle bitirdim..Sürpriz sonuyla güzel kitap okunmaya değer...

Sevgiler...